Bir fedakarlık hikayesi: Çiçekçi annenin Oxford'lu kızı!

Adı Gülseren Bozkurt, 57 yaşında...  Tam 15 yıldır Hatay'ın Antakya ilçesinde bulunan Asri Mezarlığı önünde çiçek satıyor.

Çiçek satarak ev ekonomisine de katkı sağlayan Bozkurt, oğlunu buradan kazandığı parayla okuttuğunu, kızının ise halen İngiltere’de bulunan Oxford Üniversitesi’nde eğitim gördüğünü anlattı.

''Sağlıklı sıhhatli olduktan sonra, çalışmak en güzel şeydir'' diyen fedakar anne, "Kazandığım parayı çocuklarıma harcamak güzel, gücü yeten her kadın isterim ki çalışsın, kendi ayakları üzerinde durabilsin. Kadın en güzel varlıktır, kadının her zaman en güzel yerde olması lazım. Çalışmak ayıp değil, muhtaç olmak ayıptır. Dünya Kadınlar Günü bir gün değil her gün olmalıdır, onlara karşı olan sevgi, saygı her gün olmalı" dedi.
Eşinin gündelik işlerde çalıştığını ve her zaman iş bulamadığının söyleyen Bozkurt, "Ben buradan kazandığım parayla çocuklarımı okutuyorum, evime katkı sunuyorum. Çalışmayı seviyorum. Çocuklarıma, liseye başladıkları günden bu yana katkı sunuyorum, onların okuması için çaba harcıyorum" diye konuştu.

Oxford Üniversitesi 5’inci sınıf öğrencisi 25 yaşındaki Merve Bozkurt ise annesine minnettar. Annesinin hem ağabeyini hem de kendisini okutmak için bin bir türlü zorluklarla mücadele ettiğine şahit olduklarını söyleyen Merve Bozkurt, şunları söyledi:

''Annem zorluklarla mücadele ederek, bizi bu günlere kadar getirdi. Annem kendi emekleriyle çiçek ekiyor, topluyor ve gelip burada satıyor, bazen de çiçek toplamak için dağa gider. Ağabeyim de üniversite mezunu. Şu an astsubay, Hakkari’de görev yapıyor. Annem iki çocuğuna da fazla düşkündür, onun için her şey biziz, ailesine çok düşkündür. Beraber bizim için mücadele ediyorlar."

Okuduğu okuldan iyi bir derece ile mezun olup, beyin cerrahı olmak istediğini söyleyen Bozkurt, annesinin bu emeklerini boşa çıkarmayacağını ve onurlandıracağını ifade ederek, şunları söyledi:

"Üniversiteye başlamadan önce annem bana, ‘güzel bir yer kazanmazsan, seni okutmam’ demişti. Çünkü büyük mücadeleler verdi, bizi okutmak için emeklerinin boşa gitmesini hiçbir zaman istemiyordu. Çok zorlanmasına rağmen, annem bize hiçbir zaman yansıtmadı, bizi hiçbir zaman mahrum etmedi." (DHA)